Α. Εισαγωγή
Σε αυτό το σύντομο γραπτό κείμενο, καταγράφονται σύντομα και επιγραμματικά οι διαπιστώσεις και οι θέσεις μου επί του μεγάλης σημασίας θέματος, των υφισταμένων και βεβαιωμένων χρεών του ΠΙΙΕΤ προς την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Από την αρχή θέλω να ξεκαθαρίσω ότι οι σκέψεις και οι θέσεις μου προέρχονται από μία μελέτη του όλου θέματος, χωρίς να διαθέτω όλα τα έγγραφα, αποφάσεις, εφετήριο κλπ της υπόθεσης, αφού δεν υπήρξα ποτέ δικηγόρος της υπόθεσης. Όμως τώρα μετά από 8ετή δικαστικό αγώνα, όπου η απόφαση είναι αμετάκλητη και υφίσταται δεδικασμένο, μπορεί ο καθένας να τοποθετείται , αφού το χρέος έχει βεβαιωθεί και έχει δοθεί η εντολή από την Αποστολική Διακονία προς την ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) για την είσπραξή του. Έτσι οι θέσεις μου δεν είναι τεχνικά νομικές αλλά πολιτικά νομικές.
Β. Διαπιστώσεις
1. Το ποσό του χρέους από το 1994 μέχρι το 2005 έχει βεβαιωθεί σε κεφάλαιο 1.216.000 ευρώ περίπου και με τους τόκους και προσαυξήσεις 2.993.000 ευρώ περίπου.
2. Το ποσό αυτό δημιουργήθηκε από την μη πληρωμή του θεσμοθετημένου 5% επί των ακκαθαρίστων εσόδων του ΠΙΙΕΤ κατά την περίοδο 1999-2005.
3. Από την ανάγνωση του χρηματικού καταλόγου, που απέστειλε η Αποστολική Διακονία στην ΑΑΔΕ προκύπτουν πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις πχ ότι κατά τον 8ετή δικαστικό αγώνα του ΠΙΙΕΤ κατά της Αποστολικής Διακονίας για το θέμα αυτό οι τόκοι επί του κεφαλαίου έχουν υπολογιστεί και βεβαιωθεί σε 800.000 ευρώ.
4. Η ΑΑΔΕ και κατά συνέπεια η Δ.Ο.Υ Σύρου ενεργούν σύμφωνα με το νόμο, ως εντολοδόχοι της Αποστολικής Διακονίας, απλά ως δικαστικοί επιμελητές για την είσπραξη του ποσού. Αυτό το αποδέχεται και η Αποστολική Διακονία ότι η οφειλή του ΠΙΙΕΤ προς αυτήν υφίσταται ως νομική υποχρέωση εκ του ΑΝ 976/1947 ανεξάρτητα από τις διατάξεις του ΝΔ 3775/1957, οι οποίες προέβλεπαν μεν την χρήση της εισφοράς για τις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης του Σχολείου, δεν συνέδεαν όμως την υποχρέωση καταβολής της εισφοράς με την λειτουργία του Σχολείου. Εκεί αφού η ΑΑΔΕ εισπράξει , στη συνέχεια θα αποδώσει το εισπραχθέν ποσό στο ΠΙΙΕΤ.
Αυτό έχει ως συνέπεια, αν λχ η Αποστολική Διακονία δώσει εντολή τώρα στην ΑΑΔΕ να μην εισπράξει όλο το ποσό ή το ποσό χωρίς τους τόκους, ή να αφαιρέσει ένα τμήμα των τόκων λχ της περιόδου του δικαστικού αγώνα ή να μην εισπράξει κανένα ποσό ή να το εισπράξει λχ σε 400 δόσεις, δεν υπάρχει θέμα, αφού η ΑΑΔΕ , εκτελεί τις εντολές της Αποστολικής Διακονίας.
5. Η νομική φύση του χρέους, έτσι όπως εξελίχθηκε και έγινε δεκτή από τα Διοικητικά Δικαστήρια (Διοικητικό Σύρου, Διοικητικό Εφετείο Πειραιά και ΣτΕ) είναι δημόσιο χρέος. Παρότι το χρέος εκ πρώτης όψεως μεταξύ των δύο Νομικών Προσώπων είναι ιδιωτικό, εντούτοις τα Διοικητικά Δικαστήρια, δεχόμενα παραδεκτά, να δικάσουν την υπόθεση αυτή, έκριναν ότι είναι δημόσιο χρέος, αφού τα ιδιωτικά χρέη εισάγονται και εκδικάζονται από τα πολιτικά Δικαστήρια, ενώ τα δημόσια από τα Διοικητικά, όπως εδώ.
Συνέπεια τούτου είναι ότι υπάγεται σε ρύθμιση. Η ρύθμιση για το συγκεκριμένο θέμα μπορεί να εξειδικευθεί και με Υπουργική Απόφαση. Από τώρα όμως θα διατυπώσω την γνώμη μου ότι καλύτερα να γίνει με νόμο εφ’ όλων των θεμάτων. Να ρυθμιστεί δηλαδή και το θέμα του αν θα καταργηθεί το 5% ή θα εξακολουθήσει να υφίσταται.
6. Οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή ανήκουν στην Διοίκηση του ΠΙΙΕΤ και αποκλειστικά στον πρόεδρο, επιχώριο Μητροπολίτη, ο οποίος γνώριζε και γνωρίζει το θέμα τόσον ως μέλος της Ιεραρχίας όσον και ως ισόβιος πρόεδρος. Τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής ούτε τις πληροφορίες είχαν ούτε τις γνώσεις, τελούσαν δε σε συγγνωστή νομική πλάνη, έχοντας τις διαβεβαιώσεις του Μητροπολίτη προέδρου ότι όλα θα πάνε καλά και το ΠΙΙΕΤ στο τέλος δεν θα πληρώσει. Όπως είναι γνωστό το νδ 496/1974 αλλά και άλλες διατάξεις, όπως για παράδειγμα το άρθρο 38 του ν. 3528/2007, προβλέπουν ότι σε περίπτωση ζημίας του νπδδ από πράξεις ή παραλείψεις οργάνων ή υπαλλήλων του που οφείλεται σε δόλο ή σε βαριά αμέλεια δύναται ο καταλογισμός εις βάρος τους (αστική ευθύνη) υπό του Ελεγκτικού Συνεδρίου της ζημιάς που προκλήθηκε. Επομένως κατά τα ως άνω είναι υπόλογοι όσοι διοικούντες το νπδδ από το 1999 μέχρι το 2005 κατά προφανή παράβαση του νόμου ζημίωσαν το ΠΙΙΕΤ με την απόφασή τους να μην καταβάλλουν το 5% υπέρ της Αποστολικής Διακονίας. Θεωρώ άδικο και παράλογο να οδηγείται σε οικονομική καταστροφή το ίδρυμα από εγκληματικές απερισκεψίες των διοικούντων και οι υπεύθυνοι να μένουν στο απυρόβλητο και επιπλέον εμμέσως να χρησιμοποιούν τον καταλογισμό εις βάρος του Ιδρύματος για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Τα ποσά είναι μεγάλα και η ευθύνη προέρχεται από τον πρόεδρο του Ιδρύματος, ο οποίος ενδεχομένως να διαβεβαίωνε τα λοιπά μέλη ότι τα ως άνω οφειλόμενα ποσά δεν πρόκειται να αναζητηθούν από τον δικαιούχο.
Συνεπώς αν πιεστεί ο Μητροπολίτης, προκειμένου να βοηθήσει και αυτός στην διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων και την καταβολή του κεφαλαίου σε πολλές δόσεις, αποσείοντας τις προσωπικές του ευθύνες, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Αποστολική Διακονία θα υποχωρήσει και θα δεχθεί την πρότασή μας.
7.Δεν μπορεί να εισαχθεί Νόμος ρύθμισης του ποσού και μόνο, αφού υπάρχει δεδικασμένο. Μπορεί όμως να εισαχθεί Νόμος για το όλο θέμα και την κατάργηση ή μείωση του ποσοστού 5%.
Γ. Θέσεις
Μετά τα παραπάνω νομίζω ότι θα πρέπει να κινηθούμε προς δύο κατευθύνσεις.
1.Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αφού τονιστεί και παρουσιαστεί με στοιχεία ότι το ΠΙΙΕΤ (δημιουργία φακέλου) αδυνατεί να καταβάλλει ούτε σε 120 δόσεις το επιδικασθέν ποσό να ζητηθεί διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και ένα μικρό ποσό , και το οποίο θα καθοριστεί από την ΔΕ σύμφωνα με τις δυνατότητες του ΠΙΙΕΤ να καταβληθεί σε 200 ή περισσότερες δόσεις. Αυτό είναι διαπραγματεύσιμο.
Εδώ θα παίξει ρόλο η πίεση προς τον Μητροπολίτη Πρόεδρο και οι ευθύνες που αυτός έχει, ο οποίος προκειμένου να τις αποφύγει, θα βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
2.Ψήφιση νόμου
Ο Δήμος Τήνου, με την επιτροπή του ΠΙΙΕΤ, τους φορείς κλπ, θα ενημερώσουν τα πολιτικά κόμματα και τον πρωθυπουργό για το θέμα και την ανάγκη ψήφισης νόμου, που αφενός να καταργεί το θεσμοθετημένο 5% προς την Αποστολική Διακονία, αφετέρου να ρυθμίσει γενικά τα χρέη του ΠΙΙΕΤ προς το Δημόσιο, ώστε να αποφύγουμε ρύθμιση, που να αμφισβητεί μόνο το δεδικασμένο.
Για την νομοτεχνική διατύπωση κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να εργαστεί ομάδα νομικών, οι οποίοι θα οριστούν από την ΔΕ του ΠΙΙΕΤ και τον Δήμο Τήνου.
Γιάννης Π. Αλαβάνος
Δικηγόρος